HNW vraagt om een sterk bewustzijn van medewerkers waar hun meerwaarde ligt (zie ook mijn blog ‘Het Nieuwe Werken is Leiderschap’). Dat lijkt een open deur. De praktijk wijst vaak anders uit.

Behoeftestelling
De open vraag: “Wat heb je nu nodig om je werk goed of beter te doen?”, wordt nogal eens kortzichtig beantwoord. Dat antwoord varieert van een vraag om een mooie gadget als een blackberry tot een vraag om alle beschikbare informatie.

Voorbeeld
Stel je de situatie voor dat we alleen een pc beschikbaar hebben met alleen het besturingssysteem erop geinstalleerd. En we hebben een collega die veel rapporten schrijft.
Hij beantwoord de hierboven geschetste vraag met: ” Doe mij maar een tekstverwerker.”
Gevolg: ‘Notepad’ wordt op zijn pc geinstalleerd.
Een succes, want beter een dan geen.

Maar is dit nu echt datgene wat aan zijn functionele behoefte beantwoord?
Lijkt mij van niet.

Mogelijk was de behoefte m.n. gelegen in een applicatie waarin een compleet office-pakket is geintegreerd, waarbij sjabloonrapportages worden gepresenteerd die een procesflow (opmaken, controle, definitief rapport) doorlopen om vervolgens digitaal aangeboden te kunnen worden aan de afnemer(s). Nogal een verschil met het aangebodene (notepad).

Vaststelling
Mijn persoonlijke vaststelling is dat een opvallend percentage medewerkers niet in staat is om kritisch te kijken naar het eigen functioneren in de keten waarin zij een rol spelen, om van daaruit vast te stellen welke voorzieningen, welke sturing nodig is en welke prioriteiten zij moeten stellen.

Naar HNW
Is introduceren van HNW niet een veel te grote stap in een organisatie waarin een zekere mate van onkunde aanwezig is om vanuit organisatie-/business unit-/teamniveau de eigen behoeften vast te stellen?

Ofwel; vraagt introductie van #HNW eerst om groei naar juiste volwassenheidsfase van organisatie & medewerker?